خداوند در قران کریم سوه مبارکه بقره آیه(238) می فرماید:
((حافِظُوا عَلَى الصَّلَواتِ وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى وَ قُومُوا لِلَّهِ قانِتینَ))
هر چند که در آیات متعدد قرآنى درباره ارزش و اهمیت نماز سخن گفته شده ولى در این آیات روى اهمیت نماز تأکید بیشترى شده است بگونهاى که تذکر داده مىشود که حتى در حال جنگ نیز نباید نماز را ترک کرد. ماجرا از این قرار است که چون هوا گرم بود صحابه در نماز ظهر حاضر نمی شدند پیامبر فرمودند که من میخواهم خانه های کسانی را که در نماز حاضر نمیشوند را بسوزانم سپس این آیات نازل شد. در این آیه نخست به مسلمانان دستور مىدهد که بر تمام نمازها اهمیت بدهند و بر آنها مواظبت و محافظت کنند و بخصوص نماز میانى و وسطى را توصیه مىکند البته کلمه «وسطى» همانگونه که به معناى میانى است، به معناى برتر و افضل هم هست و این نماز هر نمازى باشد نماز برترى است که به محافظت بر خصوص آن مأمور هستیم و شاید علت اینکه قرآن در میان نمازهاى یومیه پنجگانه «نمازوسطى» را تعیین نکرده، این باشد که مؤمنان به یک یک نمازهاى پنجگانه به امید اینکه همان نماز وسطى است اهمیت بدهند مانند شب قدر که میان سه شب است و مؤمنان هر سه شب را به امید شب قدر عبادت مىکنند.
در عین حال در بعضى از روایات، نماز میانى همان نماز ظهر دانسته شده و در بعضى دیگر نماز عصر دانسته شده و در بعضى دیگر نماز جمعه دانسته شده است و روى هم رفته تمام نمازها احتمال داده شده است و این شاید به همان علت باشد که گفتیم.
پس از امر به محافظت بر نمازها، درباره کیفیت نمازها تذکر مىدهد و آن اینکه ایستادن شما براى نماز فقط براى خدا باشد و در خواندن نماز ریا نکنید دیگر اینکه نماز را با حال خضوع و فروتنى در مقابل خدا بخوانید. هر چه نمازگزار خضوع بیشترى کند، نماز ارزش و معنویت بیشترى مىیابد و خواص و آثار و برکات آن زیاد مىشود.
نماز به گروهى مىگوید: مرا ضایع کردى خدا تو را ضایع کند و به گروهى مىگوید: مرا حفظ کردى خداوند تو را حفظ کند.
نکات این آیه بنابر نظر تفسیر نور:
1 اقامه نماز باید مداوم باشد. «حافِظُوا»
2 همهى مردم مسئول حفظ نمازند. «حافِظُوا»
3 نماز را به جماعت برپا کنید. «حافِظُوا»، «قُومُوا»
4 هر کجا زمینهى سهل انگارى یا غفلت احساس مىشود، هشدار بیشترى لازم است. «وَ الصَّلاةِ الْوُسْطى»
5 اقامهى نماز، به توجّه، نشاط، معرفت و اخلاص نیاز دارد. «قُومُوا لِلَّهِ قانِتِینَ»
6 انسان نباید وصلهى ناهمرنگ هستى باشد. قرآن درباره هستى مىفرماید: «کُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» پس اگر ما قانت
نباشیم، وصله ناهمرنگ هستى خواهیم بود. «قُومُوا لِلَّهِ قانِتِینَ»
7 ارزش نماز به خضوع آن است. «قانِتِینَ»